Column: Met de neus op de feiten gedrukt
3 februari 2016 om 22:02
Zelden was de weg naar succes zo geplaveid als nu – en nóg zijn we er in geslaagd om het zelfstandig om zeep te helpen. De manier waarop kondigde zich al héél lang aan; deze tien helse minuten waren geen incident.
De angst regeert al het hele seizoen in Stadion de Vliert. Vanaf dag één is de club vooral bang dat we nog zo’n seizoen doormaken als het voorgaande. Er kwam daarom een vreemdelingenlegioen in de zomer, van wie de helft inmiddels alweer uitgerangeerd is.
In de winterstop was men niet helemaal tevreden wat er allemaal gebeurde. En hup, we gooiden er nog maar een keer vijf nieuwe spelers tegenaan. Jongens die niet rustig gebracht werden, maar direct cruciale rollen moesten gaan vervullen binnen het team. Kan je zoiets verwachten van spelers die het afgelopen half jaar nog geen handvol wedstrijden hebben gespeeld?
Het meest schrijnende voorbeeld daarvan afgelopen zondag was Alessio Carlone. Een jongen die nog geen minuut betaald voetbal had gespeeld en drie dagen na het tekenen van zijn contract al in de basis stond. Stijf van de zenuwen faalde hij in de eerste helft opzichtig en werd daarna maar vervangen door Jordy Thomassen.
Natuurlijk kan je zien dat Carlone hartstikke goed kan voetballen. Maar er komt meer kijken bij het behalen van succes dan alleen hartstikke goed voetballen.
Jordy Thomassen was op dat moment, naast Havar, de enige speler die het elftal nog een Bosch’ gezicht gaf. Nog geen 36 uur later werd Thomassen meegegeven aan RKC Waalwijk. Niet dat Thomassen voetballend een groot gemis zal zijn in het restant van dit seizoen, maar zeker wel qua mentaliteit. Want dat het aan mentaliteit schort is ons vanavond nogmaals voorgeschoteld.
Afgelopen zondag was de algehele tendens dat we Sparta goed partij hadden kunnen geven. Zelden heb ik me zo slecht kunnen vinden in de algehele tendens. Met defensief en initiatiefloos voetbal hebben we lang weinig weg kunnen geven, maar Sparta zal tot aan de 1-1 geen moment zenuwachtig zijn geweest. Het enige gevaar dat we in die wedstrijd creëerden kwam uit standaardsituaties.
En op het moment dat Sparta even serieus aan de poort rammelde ging deze wagenwijd open - net als vanavond. Dalian Maatsen werd door Van Eck uitgeroepen tot zondebok. Het was overigens Van Eck’s eigen fout dat Maatsen niet rendeerde, want op zijn snelheid na heeft hij geen enkele kwaliteit die hem tot een goede back zou kunnen maken.
Als gevolg van de topsportmentaliteit die hij, volstrekt tevergeefs, dit seizoen probeert te creëren moest Maatsen daarom vandaag op de bank zitten. Met dergelijke beslissingen zorg je juist voor een sfeer waarin spelers geen fouten meer durven te maken. En dan krijg je precies wat ons vanavond is overkomen. De drie doelpunten vielen niet uit de lucht, met dergelijk angsthazenvoetbal wordt je zelfs door de nummer 9 van de zondag topklasse keihard met je neus op de feiten gedrukt.
Qua punten zijn we precies op hetzelfde punt als vorig seizoen op dit moment. Ik moet nog zien dat we het beter gaan doen dan vorig jaar. Bekersucces werd ons in de schoot geworpen, maar hebben we dus zelf laten varen.
Hoe nu verder, is de vraag waar we ons de komende dagen druk over zullen maken. Maar dat er maatregelen moeten volgen op andere gebieden dan de eerstvolgende basisopstelling lijkt me duidelijk.
Bron: FCDBFans / Razende Reporter